Nikola Malović, koji je jedan od naših najnagrađivanijih savremenih pisaca, sinoć je na platou ispred Dvorca kralja Nikole, promovisao roman „Jedro nade“ koji je objavljen 2014. godine u izdanju „Lagune“.
Kako ga je čitalačka javnost izuzetno dobro prihvatila, doživio je još dva izdanja 2015. i 2016. godine, zbog čega je našao svoje mjesto u književnom programu Večernje scene ovogodišnjeg Barskog ljetopisa, koji potpisuje selektorka Mila Čordašević.
Književna promocija protekla je u znaku dinamičnog, prijateljskog i otvorenog razgovora sa novinarom i takođe književnim stvaraocem, Milanom Vujovićem koji je bio moderator večeri; ali i u znaku interakcije sa publikom koja je, iako se nije neposredno uključivala, u svojevrstan dijalog bila „uvučena“ neposrednošću autora, koji je insistirao na obraćanju njima i njihovoj ulozi u cjelokupnom događaju. Malovićev umjetnički senzibilitet i temperament, teme, duhovita, ali i promišljena komunikacija između autora i moderatora, zainteresovanost i reakcije publike učinile su ovo veče zanimljivim i originalnim. Promovisano „Jedro nade“ još jednom je istaknuto kao roman o najpoznatijem modnom dezenu na svijetu – dezenu mornarske majice, koji nije postao samo „jedinica stila“, već je svojom suštinom postao kompleksniji motiv koji podrazumijeva geografski, psihološki, ideološki, sociološki i znakovit istorijski aspekt.
„Mornarska majica u modnom smislu jeste esencija stila, jedinica stila, ali ona je – kaže „Jedro nade“ više od odjevnog predmeta. To je naprosto odjevna institucija. Iz mora podataka izdvojiću činjenicu da se ona prvi put pojavljuje, pošto je i vojna uniforma, na dvije zaraćene strane u bici kod Trafalgara 1807. godine između Napoleonove i Nelsonove armade. Kuriozitet je da obje mornarice, u tada zaraćenoj Evropi, ima mornarske majice na svojim plećima po prvi put u istoriji“, kazao je Malović.
Malović je pored priče o dezenu koji je postao globalni brend u čiju istoriju su umiješani Jevreji, katolički kraljevi, otkriće Amerike..., utkao i logiku primorskog načina života i ispleo ljubavnu priču u srcu urbane barokne bajke. “Jedro nade”, koje sa „Prugastoplavim storijama“ iz 2010. godine čini jedinstveni dualni prozni sistem u našoj savremenoj književnosti, nastajao je šest godina. Kada je za njega primao nagradu Zadužbine Branka Ćopića za djela visoke umjetničke vrijednosti, Malović je kazao da je sve vrijeme vjerovao da stvara “pošten, dobar i zanimljiv roman”.
“Roman jeste priča o najpoznatijem modnom dezenu na svijetu, najseksualnijem simbolu i vojnoj uniformi u svim mornaricama svijeta, čija se radnja dešava u baroknom bajkovitom Perastu koji je, kao što znamo, sve što ima podigao iz plavo-bijelog zlata. Ali to je interesantno ljudima i stoga što roman otvara i neke nove dimenzije. Želim da vjerujem, dakle, da “Jedro nade” nije samo još jedan od onih romana koji otkriva more i primorje koga je uvijek malo u domaćoj književnosti, nego baca i novo svjetlo na nama znanu istoriju“, istakao je autor.
