Danas od 15 do 17 sati u čast barske i crnogorske fudbalske legende, organizuje 22. Memorijal “Danilo Dano Delibašić”.

Kako je najavio za Barinfo Vasilije Vasko Milošević, predsjednik NVU “Fudbalski radnici Bara”, na pomoćnom terenu stadiona “Madžarica” učestvovaće ekipe veterana Mornara, Sloge iz Starog Bara i Balkana, te fudbalskih sudija, delegata i trenera iz Bara.
Da se podsjetimo na tekst iz 2008. godine autorke Biljane Dabić...
Priča o Mornaru zbornik je pojedinačnih biografija. I biografija i sudbina. Sličnih jedino po ogromnoj i strastvenoj ljubavi prema fudbalu.

Iz takvog „zapleta” stigao je među legende i Dano Delibašić. Igrač, trener, kako su kazivali novinari „Štraus” u vještini „komponovanja valcera”, koji se samo slučajno naziva fudbal.

Igrao je u više crnogorskih klubova, mijenjao je sredine, ali je svoj sportski „pasoš” pečatirao jedino u Mornaru. Svih fudbalskih godina jedinstven, i kao igrač, i kao trener, i kao sportski dopisnik „Pobjede”.

Dano Delibašić je dopisao sebe hronologiji događaja na barskoj sportskoj sceni. I ne samo dopisao, već se poigrao, i na kraju staze, jedino tada nedovoljno „spretan”, pred golom sudbine. Ili možda spretniji od običnih smrtnika, napisao je tekst, i samo nakon dva sata zaključio igrački karton. U toj crvenoj ispisnici, izvan stroja ostala je velika priča. Istinita, sportska, univerzalna, ljudska.

Delibašić je, kazali su mi neki iz ranijih generacija Mornara, bio bolji i kao trener i kao igrač od njih. Protrčavao je život između stativa, šutirao tamo gdje su najmanje očekivali, tamo gdje je već sve dao darivao je ponovo, i opet u istom ritmu – povukao se kad su anđeli odsvirali kraj. Kraj meča, kraj života na zemlji u 65. godini.

Ali, godine i služe za prevaru, a biografije za vječnost. Delibašić je uspio da i na odlasku bude šampion. Šampion šarma, igrač utakmice koja se zove život, i naravno, trener između božanskih stativa, zaslužan i za obavezujući sportski obrazac, u Mornaru posebno!