Nakon „Rođenje suze“ , „Ostavljanja“ , „Na poleđini sna“ štampana četvrta knjiga poezije „Ako prećutim pjesmu „ autora Labuda N. Lončara.

Knjiga sadrži osamdesetsedam pjesama i podijeljena je u tri ciklusa: „Ako prećutim pjesmu“, „Dođi mi“ i „Na putu sa sjever“.

Vesna Kerečki Šarac, pjesnikinja i pisac napisala je u recenziji knjige:

U svom ljubavnom nadahnuću, kad se beskraj čini tanka linija do nezamislivih putanja, a sama
ljubav predstavlja vladara sa anđeoskim licem, isto tako postoji druga strana, koja podseća da
ista nikad ne dolazi sama, već da jedna drugu čine. Koristeći metafore u svojoj povezanosti, kao
što je “mamuzanje meseca”, “gaziš potoke bistre u mojim grudima”, do samog kraja , kada se
pesma završava rečima “ubijš anđela u meni”, dovedena je slika do savršenstva, a lepota iskaza
simbolizuje snagu emocije..

Pobeda nad nekim ili nečiim nije cilj pesnika, vec pronaći se i uzdići. Neko ko ima već svoje
mesto pod suncem i čiji vidik spaja trajanja tačke u jedno, tvorčevu ulogu ne glumi, niti oponaša,
on je živi. Pod imenom velikog stvaraoca.

Objediniti sva svetla u snop svetlosni i živeti san, a pri tom sačuvati poledjinu istog, znači biti
Labud N. Lončar i verovati u poetsku imaginaciju, povoditi se njom kao linijom vodiljom.
Kroz plovidbu nepregledom pučine, pesnik traga za dostignućima što dosežu samo odabrani.
U plamenom sazvučju reči, bogatstvo izraza i umeće pesnika da poveže ceo kosmos sa jednim
jedinim trenutkom, opevanim na raznovrsne načine, oblikovani vizijom samo njemu znanom,
ekspresija dostiže pun efekat u svom svetlosno-čulnom aspektu :

“U nedrima noći
Kuca strašljivo srce
Dok skupljam opale zvezde
Svu noć kišnu
I stavljm ih
U tvoje oči . “ - /iz pesme “Granica Uma”/