U hotelskom kompleksu Stara čaršija SPA u Starom Baru sinoć je proslavio 50 godina rada i otvorio samostalnu izložbu slika Muharem Muratović.
On se publici predstavio sa svojim novim ciklusom , tematski posvećenom pejsažu zavičaja Mrkojevićima.
Dr Milun Lutovac na otvaranju kazao je:
Muharem Muratović tragom zavičajnog kolorita, originalnom plošnošću kompozicije, to jest, racionalnošću njenog aranžmana, kao i svojstvenom snagom izražajnosti i ekspresije - upotrebom žarkih i čistih boja, pojednostavljenom kompozicijom i odricanjem modelacije formi, u sveopštem metežu tehnološkog napretka, neskrivenim naglašavanjem ličnog spontanog izraza, budi dobrog, starog duha iz čarobne lampe - duha zaboravljenog svijeta svog djetinjstva. Kao da je na nekom letećem ćilimu svog djetinjstva zauvijek zaveden persijskim, blisko-istočnim, enigmatičnim koloritom starih civilizacija.
Muratović, kada je u pitanju pejzaž (“naslikana pjesma”), teži da stigne do emocionalne “suštine” predmeta polazeći od onog vidljivog oku. Karakteristika njegovog izraza je zaljuljana živost, svojstvena ptičjoj perspektivi s nagnutom osom - pogledom sa visine ili iz daljine, ali i žestina boje koja je data kroz spontanost, intuiciju i sugestivnu rafiniranost. Međutim, uprkos vibrantnoj, ekspresionističkoj paleti, Muratović gradi prijatne dekorativne strukture nastavljajući tako dugu tradiciju “klasične” uzdržanosti francuskog i italijanskog slikarstva.
Kosmički ekspresionizam u kojem se unutrašnja ekspresija projektuje prema nebeskom hodu, te se čovjek pokušava izjednačiti s prirodnim okruženjem, a rješenje problema vidi i traži upravo u toj začaranosti, potka je pejzažnog likovnog traganja ovog našeg usredsređenog na temu, stvaraoca.
Muharemov krečnjak, njiva, prisoj, dio su njegovog poetskog krajolika u kojem je objektivna stvarnost pomjerena ili simbolički predstavljena da bi dočarala unutrašnje stanje umjetnika.
Zrno žita, more, klasje, baš tim redom, gledano s mrkovskih strana, imaju za cilj iznošenje onih emocija koje prožimaju umjetnikov kredo i oblikuju njegovo, iskustvom poškropljeno, jedinstveno viđenje svijeta.
Glad, pukotina, nit, paučina, hljeb, asociraju na socijalni ekspresionizam u kojem je tematika usmjerena prema čovjeku, socijalnom aspektu i kritici otuđenog društva, a glavni "likovi" su mali ljudi čijim se prikazanim sudbinama i okruženjem kritikuje savremeno društvo.
